ΘΡΑΥΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΦΚΑ

Ο αληθινός δρόμος περνά από ένα σκοινί
που δεν είναι τεντωμένο ψηλά αλλά ελάχιστα πάνω απ’ το έδαφος.
Μοιάζει μάλλον προορισμένο για να σκοντάφτεις παρά για να περπατάς πάνω του.

Πάλι, πάλι εξορισμένος μακριά, εξορισμένος μακριά.
Η οδοιπορία περνά υποχρεωτικά μέσα από βουνά, ερήμους και απέραντες χώρες.

Μας θάμπωνε η φεγγαρόφωτη νύχτα.
Πουλιά έκρωζαν από δέντρο σε δέντρο,
τα χωράφια θρόιζαν.
Σερνόμασταν στη σκόνη,
ένα ζεύγος φιδιών.

Μετάφραση από τα γερμανικά: Λένια Ζαφειροπούλου

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Η μεταμόρφωση
Αναφορά για μια ακαδημία
Στη σωφρονιστική αποικία
Γράμμα στον πατέρα