ΤΟ ΧΡΥΣΟΨΑΡΟ ΜΟΥ

Το βιβλίο δεν έχει την κλασική δομή μιας ιστορίας με αρχή-μέση-τέλος. Περιλαμβάνει μια απαρίθμηση διαφόρων ιδιοτήτων και συμπεριφορών -πραγματικών και φανταστικών- που το παιδί αποδίδει στο χρυσόψαρό του. Ο τρόπος που μιλάει μαρτυρά τα αισθήματά του για τον αγαπημένο του φίλο: τον νοιάζεται, τον φροντίζει, τον θαυμάζει, τον συμβουλεύει, ξέρει τις συνήθειές του, τις ιδιοτροπίες του, αποδέχεται τα θετικά και τα αρνητικά του.