5.Ο ΤΑΥΡΟΣ ΠΟΥ ΕΠΑΙΖΕ ΠΙΠΙΖΑ

Μία και μόνο φορά παρακολούθησα ταυρομαχία. Δε θα ξεχάσω την πανηγυρική ατμόσφαιρα της αρένας, δε θα ξεχάσω τις ιαχές, τον ενθουσιασμό, την έξαρση και αγαλλίαση του πλήθους. Μα αυτό που έμεινε ανεξίτηλο στη μνήμη μου είναι το αίμα και τα γαρίφαλα. Το αίμα του ταύρου στην άμμο και τα γαρίφαλα με τα οποία έραινε το πλήθος τον ταυρομάχο.
Αν και είναι δύσκολο να ξεριζωθούν έθιμα βαθιά ριζωμένα στην ιστορία ενός λαού, είθε οι ταυρομαχίες να έχουν την ίδια τύχη που είχαν το κυνήγι της αλεπούς στην Αγγλία, οι θλιβερές παραστάσεις δαρμένων αρκούδων που «χόρευαν» στα πανηγύρια της χώρας μας, οι κοκορομαχίες, οι κυνομαχίες και άλλες συνήθειες βασανισμού ζώων για την απόλαυση και διασκέδασή μας.
Ευγένιος Τριβιζάς