ΝΥΧΤΕΡΙΔΑ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ

«Σ’ αυτό το νησί όπου έχω διοριστεί ο μόνος άλλος κάτοικος είναι ο εραστής σου, που ζει στην άλλη πλευρά, στη μόνη παραλία. Άνω Μεριά τη λέμε στους χάρτες, αυτός πάλι τη λέει Μαρίνα. Πράγματι, εκεί είναι η μαρίνα του νησιού. Κάθεται όλη μέρα εκεί, άεργος φυσικά. Δηλαδή η αλήθεια είναι πως έχει ανοίξει μια κάβα κρασιών για τους σκαφάτους του Αιγαίου. Θα γίνει, λέει, μεγάλη επιτυχία, από Μάη και μετά, που έρχονται οι Ιταλοί, θα δεις, λέει».

*

«Δεν γνωρίζω καλά την πολιτεία σας. Την έχω –τρόπον τινά, σας έχω– επισκεφθεί γύρω στις τέσσερεις με πέντε φορές μόνο. Η συγκεκριμένη που θα αφηγηθώ ήταν από τις συντομότερες. Και προβαίνω στην αφήγηση τούτη επειδή μου το ζητήσατε επανειλημμένα, γνωρίζοντας πως δεν θα είναι οι σχέσεις μας ίδιες μετά από αυτήν. Αλλά έστω».

*

Είκοσι ιστορίες με ανθρώπους, ζώα και πτηνά σε σκοτεινά τρίγωνα. Ιστορίες που τοποθετούν, αθόρυβα, μια νυχτερίδα στην τσέπη του αναγνώστη.