Γιάννης Δάλλας
ΑΡΧΑΙΟΙ ΛΥΡΙΚΟΙ: 1. ΙΑΜΒΟΓΡΑΦΟΙ
isbn
Σελ.: 244, Σχήμα: 17,2Χ24, Έκδοση: 1993, Εξώφ.: ΜαλακόΤιμή καταλόγου €24,90 Τιμή προσφοράς €18,68 Έκπτωση 25%
/
Ο Αρχίλοχος είναι ο αρχαιότερος γνωστός μας ποιητής ιάμβων. Τόπος της καταγωγής του, η Πάρος. Μητέρα του μια δούλη, η Ενιπώ πατέρας του ένας ελεύθερος πολίτης απ' ονομαστή γενιά, ο Τελεσικλής. Άλλος Τελεσικλής, υποκοριστικά Τέλλις, μακρινός του πρόγονος, θεωρείται οικιστής της Θάσου: ένας ζωγραφικός πίνακας του Πολύγνωτου, αναρτημένος στους Δελφούς, τον έδειχνε μαζί με την γυναίκα του, την Κλεόβοια, που κουβαλούσε στην καινούργια της πατρίδα μέσα σ' ένα κουτί τα 'όργια' της Δήμητρας, λατρευτικής θεάς της Πάρου. Σχετικός χρησμός λέγεται πως είχε δοθεί και στον πατέρα του:
«Πες στους Πάριους, Τελεσικλή, πως σε διατάζω να πας στ' αγέρινο νησί κι ωραία να χτίσεις πόλη.»
Προκαθορίζεται έτσι η ποιητική του φύση: Ταπεινή καταγωγή από την πλευρά της μητέρας του, που τον προικίζει με τις εμπειρίες και τη γλώσσα των λαϊκών τάξεων. Λατρευτική παράδοση του νησιού και των προγόνων του, που δίνει μεταξύ των άλλων και μια υποδομή τελετουργικού θα λέγαμε οργασμού, κατά τους 'γεφυρισμούς' των μυστηρίων, στη σάτιρά του. Και οικογενειακή πρωτοβουλία, που τον συνδέει με τ' αλλεπάλληλα κύματα του αποικισμού της εποχής.
Εποχή της ακμής του είναι τα μέσα του 7ου αι. π.Χ. Για τα βιογραφικά του πιο αξιόπιστες από τις βασικές πηγές είναι οι εσωτερικές μαρτυρίες, του ίδιου του έργου του. Αναφέρει συγκεκριμένα την έκλειψη του ήλιου που έγινε το 648 π.Χ. και γνωρίζει επίσης την ακμή της εξουσίας του Γύγη, βασιλιά των Λυδών που σκοτώθηκε το 652 π.Χ. Η εικόνα της ζωής του συμπληρώνεται και με τα σχόλια ενός μεταγενέστερου επικριτή του, του Κριτία
«Πες στους Πάριους, Τελεσικλή, πως σε διατάζω να πας στ' αγέρινο νησί κι ωραία να χτίσεις πόλη.»
Προκαθορίζεται έτσι η ποιητική του φύση: Ταπεινή καταγωγή από την πλευρά της μητέρας του, που τον προικίζει με τις εμπειρίες και τη γλώσσα των λαϊκών τάξεων. Λατρευτική παράδοση του νησιού και των προγόνων του, που δίνει μεταξύ των άλλων και μια υποδομή τελετουργικού θα λέγαμε οργασμού, κατά τους 'γεφυρισμούς' των μυστηρίων, στη σάτιρά του. Και οικογενειακή πρωτοβουλία, που τον συνδέει με τ' αλλεπάλληλα κύματα του αποικισμού της εποχής.
Εποχή της ακμής του είναι τα μέσα του 7ου αι. π.Χ. Για τα βιογραφικά του πιο αξιόπιστες από τις βασικές πηγές είναι οι εσωτερικές μαρτυρίες, του ίδιου του έργου του. Αναφέρει συγκεκριμένα την έκλειψη του ήλιου που έγινε το 648 π.Χ. και γνωρίζει επίσης την ακμή της εξουσίας του Γύγη, βασιλιά των Λυδών που σκοτώθηκε το 652 π.Χ. Η εικόνα της ζωής του συμπληρώνεται και με τα σχόλια ενός μεταγενέστερου επικριτή του, του Κριτία