ΦΩΤΕΙΝΟΣ

Τα τρία άσματα του "Φωτεινού" γράφηκαν το 1879 και πρωτοδημοσιεύτηκαν το 1891. Μολονότι ο ποιητής δεν επρόλαβε να ολοκληρώσει την τελευταία αυτή σύνθεσή του, πρόκειται για μιαν άρτια δημιουργία, την οποία η κριτική (με τον Παλαμά επικεφαλής) ομόφωνα ανακήρυξε ως το ωριμότερο ποίημα του Βαλαωρίτη. Έργο οριακό -στο μεταίχμιο έπους και δράματος, ρομαντισμού και ρεαλισμού, ιστορικής και πολιτικής συνείδησης- με θέμα τον διαρκή ανταγωνισμό "του Ελληνισμού κατά της κατακτήσεως και του ξενισμού", διατηρεί όλη του την αμεσότητα για τον σημερινό αναγνώστη.
Τούτη η αυτοτελής έκδοση του "Φωτεινού" χρησιμοποίησε, για πρώτη φορά ύστερα από 63 χρόνια, το χειρόγραφο του ποιητή, αποκαθιστώντας επιτέλους σε σύγχρονη φιλολογική μορφή το αυθεντικό κείμενο του έργου.