ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΕΝΟΣ ΚΑΛΟΥ ΚΛΟΟΥΝ

Ο δεύτερος τίτλος στη σειρά ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.

Μέσα από ένα κείμενο που θυμίζει γιαπωνέζικα χαϊκού, ο συγγραφέας ξεδιπλώνει τη φιλοσοφία του για το τι μπορεί να είναι ένας κλόουν:
Μια διαφυγή προς την ελευθερία;
Το δικαίωμα του καθενός μας στην αποτυχία;
Ο καθρέφτης του εαυτού μας; Δε φορούν βατραχοπέδιλα, δεν είναι βατραχάνθρωποι.

Θέλουν να γίνουν άνθρωποι, μα δεν τα καταφέρνουν.

Είναι πρόσωπα Θεού σκυμμένα και διωγμένα·

έρχονται από μακριά, κι απ’ το πολύ περπάτημα ξέχασαν να μιλούν.

Είναι βαριά τα πόδια τους, τα παπούτσια τους μεγάλα – έξι νούμερα ή εφτά μεγαλύτερα απ’ τα πόδια.

Κι όλο χάνουν τη γραμμή. Κι έρχονται χιλιάδες, «ολοένα περισσότεροι μαζί με τους αιώνες».