ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

Ακόμα και στους πιο "σκοτεινούς" αιώνες, η ελληνική αρχιτεκτονική δεν ήταν ποτέ απομονωμένη από τον περίγυρό της. Πάντα υπήρχαν γόνιμες ανταλλαγές ιδεών και ανθρώπων. Ακολουθώντας ευρύτερες τάσεις σήμερα, η θεωρία και η εφαρμογή της αρχιτεκτονικής καλύπτουν τεράστια γνωσιολογική περιοχή, με συνεχείς επεκτάσεις προς άλλες επιστήμες, από όπου έχουν δανειστεί και αφομοιώσει μεγάλες περιοχές του γνωσιολογικού τους υπόβαθρου.
Αυτές οι παλαιότερες και πιο πρόσφατες ανταλλαγές και μετατοπίσεις αποτυπώνονται πλέον καθαρά στην ίδια την αρχιτεκτονική γλώσσα σε χρήση στην Ελλάδα - όπως καταγράφεται σε αυτή την έκδοση. Κεντρικός στόχος της συλλογικής αυτής έκδοσης ονομάτων, εννοιών και τεχνικών όρων της ελληνικής αρχιτεκτονικής ήταν η ρεαλιστική, χωρίς εξωραϊστική διάθεση, καταγραφή και τεκμηρίωση της "ιστορίας" της αρχιτεκτονικής γλώσσας στα ελληνικά σε όλο της το εύρος. Το στοίχημα έτσι ήταν να συγκεντρωθεί σε έναν μόλις τόμο το λεξιλόγιό της, ώστε για πρώτη φορά να αναδειχτεί η πολυεπίπεδη πολυπλοκότητά της, μέσα από διαχρονικούς και συγχρονικούς εμπλουτισμούς, αλλά και με συνεχή δάνεια από ξένες ορολογίες, μετουσιωμένα ή αυτούσια.
Με αυτό τον τρόπο καταγράφηκε μια γλώσσα εύπλαστη και συχνά εξαιρετικά εκφραστική, σε διαρκή κινητικότητα, με ποικίλες διασυνδέσεις και προορισμούς. Αυτούς τους συσχετισμούς εκπροσωπούν και ενισχύουν οι διαφόρων ειδών ενδείξεις στα λήμματα, υποδεικνύοντας, όποτε είναι εφικτό, την προέλευση, τη συγγένεια ή τη συνεισφορά άλλων όρων. Έτσι, δημιουργείται ένα πυκνότατο πλέγμα από δίκτυα αλληλένδετων εννοιών, οι οποίες επικοινωνούν μεταξύ τους, αναιρώντας την ψευδαίσθηση αυτονομίας που δίνουν τα αναγκαστικά παραταγμένα με αλφαβητική σειρά λήμματα.
Η τέτοιου είδους έντυπη συλλογή ονομάτων, εννοιών και τεχνικών όρων οφείλει επίσης να λάβει υπόψη τη συμβιωτική σχέση του έντυπου με το διαδίκτυο και τις άπειρες δυνατότητες που το τελευταίο προσφέρει. Οι επιλογές που εξαρχής έγιναν για την οργάνωση της ύλης και τη μορφή του βιβλίου βασίστηκαν σε αυτή ακριβώς την επίγνωση.