ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

Ἔργο τῆς ὡριμότητας τοῦ Κωνσταντίνου Χατζόπουλου –ποὺ πέθανε μόλις 52 ἐτῶν–, τὸ Φθινόπωρο παραμένει ἕνας σταθμὸς στὴν πεζογραφική μας παράδοση ποὺ ἡ ρομαντικὴ ἀνεδαφικότητα, ἡ ἠθογραφία καὶ ὁ ρεαλισμὸς κάλυπταν μέχρι τότε ἀδιαφιλονίκητα τὸ ζωτικό της χῶρο.

«Τὸ πρῶτο καὶ μοναδικὸ μέχρι στιγμῆς συμβολιστικό μας μυθιστόρημα», ὅπως ἔγραφε ὁ Τέλλος Ἄγρας τὸ 1935, ἔρχεται, ξένο πρὸς τὰ ἀφηγηματικὰ πρότυπα τῆς ἐποχῆς, νὰ μεταγγίσει στὴν πεζογραφία μας τὴν ποιητικὴ ρευστότητα στὴ θέση τῆς «πλοκῆς», νὰ διαποτίσει μὲ τὴν ὑπαινικτικότητα τῶν ἐσωτερικῶν καταστάσεων τὴν ἐξελικτικὴ δράση, νὰ μεταβάλει τὰ αὐστηρὰ περιγράμματα σὲ ἀτμοσφαιρικὰ τοπία, ὅπου τὸν πρῶτο λόγο ἔχουν ἡ ὑποβολὴ καὶ ἡ γοητεία τῆς ἀοριστίας.

Ἤδη ἀπὸ τὸ 1920 ἐπισημαίνει ὁ Κ. Οὐράνης: «Ἦταν ἀπὸ τοὺς πρώτους λογίους ποὺ ἔφεραν τὴν πνευματικὴ ἐπανάσταση εἰς τὸν τόπον μας καὶ ὀρθώθηκαν κατά τοῦ σχολαστικισμοῦ καὶ τῆς ρωμαντικῆς κενολογίας καὶ ποὺ εἰσήγαγαν εἰς αὐτὴν τὴν πολιτισμένην σκέψιν καὶ τὴν ἀνωτέραν διανόησιν καὶ διατύπωσιν. Ὁ Χατζόπουλος ἐστάθει (...) ἡ πνευματικὴ γέφυρα ἀπὸ τὴν ὁποίαν τὸ σύγχρονο εὐρωπαϊκὸ πνευμα ἐπέρασεν διὰ νὰ ἔλθει εἰς τὴν Ἑλλάδα τῶν δασκάλων καὶ τῆς λιμναζούσης σκέψεως».

Τὸ Φθινόπωρο ἐκδόθηκε γιὰ πρώτη φορὰ στὰ 1917.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ: https://s22.gr/collections/pezografiki-paradosi